Mahkum…2
O akşam dönüşünü beklediğim,
Alevli oniki penceresi, Dış bulvarın kara çizgisini, Yangın ateşiyle aydınlatan, Parıltısıyle ışıtan düğün salonuna, Dün girdiğini gördüm, Kapıdaki ışık yuvarlağının, Çiğ aydınlığı altında, Birlikte kolkola yürümeyi yeğledim, İki ellerini iki yana sallaya sallaya, Dik gururla içeriye girdin, Saatlerce dışarıda taburede bekledim, Köpekler yanımda sabaha kadar, Sabahın onunda uyandım, Görseydin bile uyandırmazdın, Salına salına bomboş,sözde, Sarayımıza eli boş döndüm, Sen yoksun ama,sinen kokun var, Merdivenlerden tarasa çıkarken, Sol duvardaki onsekiz asılı resmine, Hüzün ve nefretimle baktım, Her nedense odamıza çıktım, Suretini de görmez oldum, Buz gibi yazın sıcağında oda, Sen ben kopmuşuz,her şey bitmiş, Hayalin kaybolmuş, Seni bekliyor, Mahkum olmuş bu bedenim, Ben sensiz sarayımızda mahkumum. Sami Arlan.. |