Şebnem
Şimdi bir yelkenli gibiyim
Gözlerinin mavisindeyim mesela Ağlarsan düşerim, sakın üzülme Bir yol var, biliyorum Kapama gözlerini Aklına düşmenin eşiğindeyim Benim için az uyu bugece Takıldım kirpiklerine Birazdan kurtulup Seni gülümsetecek Yüzünde aptal bir ifadenin Nedeni ve habercisi olacağım, aşkım Kalbine bir dudak payı uzaktayım Üzülme sakın, burdayım Hani dokunursun kemanın tellerine O gergin, sımsıkı, kopacakmış gibi teller Hiç ummadığın bir tını çıkarır Beni çağırır, doldurur içimin beyazına Sanırsınki keman, kemanlığını yapar Oysa senin parmakların, okşayan yanağındır Bana üflediğin, ben gözlerinin mavisinde Şeb in karanlığında dudağındaki nemim Bırak, yalnızca seveyim |