)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-241-)(-)(-)(
……………………………………………………………………………………………………………………….
************** Ömrüm Benim ************** Kış yaşadım yaza ayan Dulda geçti ömrüm benim Bülbül idim gül arayan Dalda geçti ömrüm benim Sevgi dedim kin verdiler Yaralandım tuz bastılar Hem övdüler hem dövdüler Dilde geçti ömrüm benim Divan durdum ağa beye Bunca ömrüm gitti zaya Mecnun oldum bir Leyla’ya Çölde geçti ömrüm benim Ayhani’nin kırık beli Tutmaz oldu eli kolu Çamur çaylak engel dolu Yolda geçti ömrüm benim **************** Ozan Ayhani **************** 1960 yılında Tokat’ın Çamlıbel beldesinde doğdu. Asıl adı Ayhan Çabuk’tur. İlk ve ortaokulu Çamlıbel’de, liseyi Kayseri, Tokat ve Turhal’da okudu. Halk müziğine ve şiire ilgisi küçük yaşlarda başladı. Babası Ali Çabuk’un zakir olmasına karşın oğlunun bağlama çalmasına karşı çıkması nedeniyle müziğe ilişkin bilgileri ve bağlama çalmayı ağabeyi Aslan Çabuk’tan öğrendi. Ortaokul yıllarında öğretmeni Fatma Kuzucu’nun hazırladığı etkinliklerde ise ilk kez sahneye çıktı. Daha sonra Abdullah Papur ile sahneye çıktı. 1978’de İstanbul’a giderek halk müziğinin önemli isimleriyle tanıştı ve bilgisini pekiştirme fırsatı buldu. Bu dönemden sonra yazdığı şiirlerini de bestelemeye yönelen Ayhani’nin türküleri birçok sanatçı tarafından yorumlandı. Değişik yerlerde müzik yönetmenliği yaptı. Ayrıca Orhan Kemal’in bir oyununun müziğini hazırladı. Konya Aşıklar Bayramı da olmak üzere değişik şenliklere katıldı ve birincilikler aldı. Şiirleri değişik yerlerde aktarılan Ayhani bugüne dek tek başına ve grup olarak birkaç albüm hazırladı. ...………………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-241-)(-)(-)( Köyde doğmuşum ben amma İl’de geçti ömrüm benim Geleceğim bir muamma Bil’de geçti ömrüm benim Yaralarım saramadım Bir yardımda göremedim Halı,minder aramadım Çul’da geçti ömrüm benim Başta esen hep karayel Uzanmadı sihirli el Tekne,kayık bile hayal Sal’da geçti ömrüm benim Herkesi de dostum bildim Bu sebetle dersim aldım Ben yeşile hasret kaldım Al’da geçti ömrüm benim Sevdiğimi almadım ben Bir gün olsun gülmedim ben Sevgi nedir bilmedim ben Kül’de geçti ömrüm benim Hayal bile kuramadım Şöyle sefa süremedim Deniz, umman göremedim Göl’de geçti ömrüm benim Lüzumsuzum ağrıyan baş Varmı hani seven haldaş Gözlerinde hep kanlı yaş Sel’de geçti ömrüm benim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.