mamostémın(öğretmenim)bir sonbaharın iliklerinde karşılaşmıştım öğreten insanla acıların bedeninde okumaya muhtaç olan ben sessiz ilintiler içinde kıvrana kıvrana geldim,anla! bırakma beni türkçeyi öğretmekle yetinmeyen! aklımda delik deşik ettiğin sorunu sor bana yine büyüdüm ve bişey oldum diyeyim sana ben de ve sen gör beni mutluluklar içinde al kolların içine görmesen de duy beni diğer öğretmenler gibi sen de elindeydi senin not denilen puan kabul oldu bak bana ettiğin duan ne yapsam da yoksun ki şuan ama unutma kalbimdesin an ve an bana adımı bile sen öğretmiştin oysa hakkını nasıl öderim benden yana helal et derim tek başıma cennet de düşsün senin aşına şair hukukçu(yunus tapancı) |
adıdır VEFA...
Beğenilerimle değerli şiir dostu...
Selam ve dua ile...