SONBAHAR
SONBAHAR
Havada yepyeni bir koku var Bu sonbahar. Döküyor yaprağını Bu sonbahar Çamlar bile, İnliyor kuru dallar, Kuşlar göçüyorlar Sıcak iklimlere. Benzemiyor mûtâde Bu yılki sonbahar. Sonudur belki hayâtın, Belki de kâinâtın Son nefesi. Artık gelmeyecek yeni bahar, Dallar hep kuru kalacaklar, Soğuk nefesler, son nefesler esecek, İzdırap, acı, kin, nefret, Bir ceset gibi, müebbet , Gömülecek Bahar’ın hayâline; Ecel olacak rûhum ecele, Ve kaderin bu perîşan hâline Yalnız gönlüm gülecek. MG |