Adı yok bu şiirin…
Sarhoş ışıkların mehtabında kaldı bu aşk
Umutsuz duygular Boş-boş bakan gözler gördüm Yanılmışlardı hepsi Aynen ötekiler gibi Çünkü Ne gitmişler anlamış kalanları Nede gidecekler anlayacak Ötelerdeki bekleyeni… Şimdimi? Bilinmez bir zaman diliminde Belki de bilinmezliğe giden bir yolda Buluşmuşuz ve tükeniyoruz İlada hüzün baz mı olmalı insan yoksa Acıyla sevişe bilmesi için… Bakıyoruz bakışıyoruz Orta yolunu bulur muyuz bu illetin Yandı yine sarhoş ışıklar Ve biz buradayız hala Bir fıçı devirmişiz bu acemi âşıkla biz Sarhoş olmasın mı hala Sakimi hayat… YirmiikiEylülİkibinonbirAnkara Faruk Fahrettin ÖZCANAN |