YALNIZLIĞIN ESİNTİSİ
Yapraklar yalnızlık hissetmezler
Esen rüzgar onları okşar adeta Toprağın gözü hep gökyüzündedir Kendisini ıslatacak olanı bekler Ay ışığını vurur denize yakamozlar olsun da Mavi sular yalnız kalmasın diye Ya ben hep bir sıcak el beklerim Yalnızlığın esintisi ellerimi üşütmesin diye... |