Çorak toprağa döndüm..
Gelincikler açmadı ne zamandır yüzümde
Bir damla suya hasret kıraç toprağa döndüm Zambaklar serpilmedi bal yapmayan özümde Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Laleler devşirmedi kelebek konmaz oldu Ağaçlarım çürüdü kuşlar uğramaz oldu Çöle döndüm sevgili gel yüzüm gülmez oldu Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Kavruldukça kavruldum har güneşin altında Savruldukça savruldum sonbahar rüzgarında Elem hüzün içinde hasretin bizarında Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Baharda yeşermedi ayrık otları bile Özlem duydum sevgili al tomurcuk bir güle Gözlerim dolu dolu dertlerim çile çile Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Ben senin kıvılcımın köz ateşin külündüm Gönlünü tatlandıran kara elmas üzümdüm Damar damar çatladım bin parçaya bölündüm Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Ne asmadan bağ oldum ne lalezar bir bahçe Sensizlik satırıyla kıyıldım ince ince Aklımın benliğine kör yokluğun düşünce Senden ayrı kalınca çorak toprağa döndüm.. Şair:İsmail Kurt 01.10.2011 |