HÜZÜN.
HÜZÜN
dağıldı yılların birlikteliği bozuldu o kutsal yuva eller kavuşmuyor artık bakılmıyor aynı gözlerle sahili döven dalgalar sessiz dalgaların köpükleri ise sönük martılar çığlık atmıyor artık göçmen kuşlar dönmüyor bu kış burada güneş sırtını dönmüş ay eski parlaklığında değil yıldızlar yön göstermez olmuş gece zifiri karanlık gündüz ise belirsiz. Mehmet Gücüyener |