Duruyor
Yorulsam da rampasında gönlümün
Ay parçası gibi akın yürüyor Nerye dönsem şavkı vurur gülümün İçimi çektikce kokun giriyor Şikayet edersem aklım tam değil Hiç bir acı hiç bir figan kem değil Dallarımın budanması gam değil Yürek toprağımda kökün duruyor Mesafeler fersah fersah olsa da Gönül hazan deyip deyip solsa da Okyanuslar ötesinde kalsa da Dostum bana benden yakın duruyor Sentezi’yim hiç içmeden serhoşum Seni andım haz yıkadı bir hoşum Engin bir açıkta başladı koşum Her taraf seninle yekün duruyor.. Ozan Sentezi |