Kudretli aşkın çelimsiz oğlu
Kudretli aşkın çelimsiz oğlu..
Hiç baba parası yemedi, Bir gece vurdurdu kendi boynunu.. Alışkındı kendinden uzak gezmeye.. Çılgınlar gibi boşluğa savurdu tüm suskunluğunu.. Ve daha susacakları varken hayata.. Terketti son soluğu.. Kudretli aşkın çelimsiz oğlu.. Gece yarısını siyahi düşleriyle boğdu.. Arkasına bakmadan yürüdü gitti.. Sokaklar ayak seslerini gittikten sonra ancak duydu.. Kaldırımlar taş kalplerinde hissetti fakat anlatamadı kesif soğuğu.. Bin deniz fersahında saklı.. Bir vurgunluğu.. Kudretli aşkın çelimsiz oğlu.. Fikret İZGİ Not: "Kudretli aşkın çelimsiz oğlu.." fazlaca kullanılmış eleştirisi alabileceğimi düşünerek yazıyorum.. İçimden öyle geldi ve böyle olmalı diye düşündüm.. Saygılar.. |
hürmetlerimlle efendim saygılarımla..