Reis (I)
Anadolu sanki tutuşmuş yanar
Ateş söner koru ağlar be Reis Keşdağı’nda zaman çaresiz donar Kızılöz’ün karı ağlar be Reis İmanla bütündü mertliğin özün Korkmadı, yılmadı budaktan gözün Cevher misaliydi hitabın, sözün Yüreğimin zarı ağlar be Reis Dolmuyor be Reis yerlerin bomboş Çakallar meydanda sesleri nahoş Coş şimdi yüreğim matem ile coş Gök kubbenin varı ağlar be Reis Keşdağı hasını yedi yiğidin Tomurcuk açmamış salkım söğüdün Rüzgârlar söylerken acı ağıdın Dallar kırık harı ağlar be Reis Temmuz olur âlem yansa donan kim Zemheri ayında köz köz yanan kim Gece gündüz Reis diye anan kim Acep kimin yâri ağlar be Reis Yağan karlar gönlümüzde kor ateş Hiç kimseyi gösteremem sana eş Sen gideli garip kaldık be gardaş Kale yıkık suru ağlar be Reis Nuh Comba |
Vefakar yüreğinize sağlık,duygulu nice güzel bir şiir.
en içten tebriklerimle Reis için bir şiirimi bırakıyorum .Selamlar...
KOCA REİS
Başımızda som altından
Taçtın, bire Koca Reis
Kardelence kar altından
Açtın, bire Koca Reis.
Nasıl dayanır ki eşi?
Bizler beklerken güneşi,
Yüreklere kor ateşi
Saçtın, bire Koca Reis.
Ülkü ateşini yakıp,
Milletine dostça bakıp,
Sevenlerini bırakıp,
Kaçtın(!) , bire Koca Reis.
Bitmedi mi daha çilen,
-iyi gülermiş son gülen-
Alperence önde giden
Koçtun, bire Koca Reis.
Işık verirken millete,
Çağrı mı aldın ahrete?
Allah bilir ya, Cennete,
Uçtun, bire Koca Reis.
Halil Manuş