Yârim, sılamızdan haber göndermiş,
Ağlamasın, üzülmesin yâr demiş.
Her gün yola çıkıp, yolum gözlermiş,
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

Birkaç satır yazı yazmış dilince.
Kurban kesecekmiş bana, gidince.
Sızılar yüreğim, inceden ince;
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

Bahsetmiş sılanın, dağı, taşından;
Söze dökmüş ne geçtiyse başından.
Döktürmüş birkaç damla gözyaşından.
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

Bir tutam saçını tülbende sarmış.
Baktım siyah saçı artık ağarmış;
Anladım, sevdiğim dertlere karmış;
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

Köye ulak gelse hemen koşarmış.
Dilek ağcına da mendil asarmış.
Neyleyim kaderde ayrılık varmış…
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

Erman’ım, bulsana derdine çare;
İflah olmaz dersin, bendeki yare.
Tez dön sılaya sen, olma âvare.
Soranlara, hasret yaman, zor dermiş.

26.09.2011
Erman Ulusoy
Kırklareli