HASRET
HASRET
Uzadı ayrılık, özledim sizi Özümü sizlerde bulmaya geldim Hasretlik ruhumu yaktı, kavurdu Hüzünü bırakıp, gülmeye geldim Şiiri özledim, şairi sevdim Her zaman sizleri sevgiyle andım Yürüdüm kumsalda, güneşte yandım Sevgiyi şiirde bulmaya geldim Sanmayın ki günüm sefayla geçti Yaşamın acısı hep beni seçti Bir yazımda böyle, hasretle geçti Hasreti bitirip, gülmeye geldim Umut’um ayrılma, dosttan kardeşten Kaderimiz kara, gülmedik baştan Sılada kurtulmaz, gözümüz yaştan Yaşları unutup, gülmeye geldim. Ahmet Umut |