SENSİZ BİR SONBAHAR
Mevsimlerden sonbahar, kurumuş ağaçlar ..
Renk değiştiriyor bulutlar.. Nazlanıyor yağmur rahmetine.. Soldu yapraklar, tek tek mevsim sonbahar.. Hüzünlüyüm. Sonbahar askımı aldı, Ruhumu sardı yapraklar.. Yine yalnızım .. Sonbahar terkedilmiş çıplak Rah’in üzeri ağlıyor sarı aksam güneşi .. Tabiat bir orkestra ahengi gibi .. Sanki rüzgar uğultusu .. Yaprak çıtırtısıyla,,, Sensiz bir sonbahar daha geldi.. Sahilde martı sesleri hırçın dalgala .. Gözümde canlanır hatıralar .. Sürgündür artık bulutlar.. Fırtına kopar, canlanır sevdam.. Sonbaharımı yaşayorum, Bahçemde güllerin boynu bükük .. Bir meçhule doğru gidiyorum.. Mevsim sonbahar, Ayrılık zamanıdır .. Göçmen kuşlar gidiyor.. Güneş batıyor .. Seni özlerim .. Yağmurlardan, seni bana getirmesini beklerim.. Solmuş bir yapraktı sevdamız .. Sonbahar rüzgarıydı seni benden alan.. Solmuş bir yapraktı sevdamız .. Mevsim yine sonbahar .. Gözlerim seni arar .. Sensiz bir sonbahar... 25/9/2011/..... JANET KOHEN |
ne acıları çektim bilsen sineye,
sensizliği sindiremedim bir türlü,
gidişin hala gözlerimde,
silinmiyor silinmiyor ne yapsamda......
Giden trenin arkasından el sallamak kalıyor sadece seven yüreklere,sonra gözyaşları ve mısralara dökülen...Keşke sevilenler anlayabilseydi,sevenler böyle çile çekmez böyle gözyaşı dökmezdi...
Tebrikler şairem...
Saygıyla....