GÜL
Senin için yuva terk eder oldu kuşlar,
Sevdana düşene düzlüktür bütün yokuşlar. Sanadır aşk ile feryat eden haykırışlar, Sussun artık kahpe aşklara tutulan alkışlar. Zifiri karanlıklarda açmıştın sessizce, Görenleri kendine bağlıyordun densizce. Bülbülü aşkına vukuf ettin nedensizce. Uluorta aşkın söylenir oldu yersizce. Türlü renklerin vardır her biri ayrı güzel, Nice şiir yazılmıştı sana nice gazel. Her gece incitse de seni hazin esen yel, Dokunamaz sana kahpece uzatılan el. Kimilerine has bahçesinde bir gül oldun, Kimine açmamış tomurcuklar gibi soldun. Soğuk zemheri ayında saçın başın yoldun. Her açışında gönüllere aşk olup doldun. Hele bir kokun var insanı adeta yakar, Nice güzeller yiğitler senin yoluna akar. İnsan güle benzerse aşkı özünde saklar. Gönüllere adeta okyanus olup akar, Ama güller herkese aynı kokar. Hannan UĞURLU(ABDÜL) |