Gözlerin
Ve gözlerin düşüyor aklıma birden,
Sabahın alacakaranlığında Beni hülyalara salan gözlerin. İşte o an, Olmayan aklım başımdan gidiyor... Gitmekle gelmek arasındaki kısa mesafede, Yine hülyalı bir çocuğun gözleriyle bana bakan Bir tek sen varsın gülüm. Sevdanın ve umudun yeşerdiği her sevişmede, Ellerimde can verir yeniden ölüm. Heidenheim, 22. Eylül 2011 |