Yorumsuzdu şiirlerYanağını okşadım resmin tebessümle yüzüme güldü Masum bakışlarına baktım şakıyan değil Yalnızlığı yaşayan gözlerin gül’dü Cümlelerime sığmadın masumca hayalimde taştın Düşlerde saklıydın kim bilir Hangi dikeninle dalaştın İçinde volkan gibi küllenmeye tutuşmuş yanık bir sevda Belki uzağında derlendi durdu Hiçbir sevgi masum değil ki Mutlak olan sevginin dağarcığında Mutsuzluğunu yoğurdu Yorumsuzdu şiirler ağlıyordu sevgiden yoksun Sen yoksan şiir yok artık! Kurduğun hecelerde Olmayan varlığımı unuttun Dolanırken sahilde Kıpırdanıyordu maziden kalan son cümle Sana ne der gibiydi "içindeki " Solan yaprakları savurdun Zaman ne çabuk geçmişti sadece hayalde kaldı siluet’in Yetim kalan duygularım gözünde harabe Hadi söyle! Gücün yetti mi Hangi birini terk ettin Şiir yazmayacaktım dayanamadım masa’ma çöktü Arka planımda hayalet! Bir resmin göründü Aldı derinlerine götürdü İçinde sadece sen yoktun Buna şiir denirse yazdım seni işte Mazide kalan söyleşilerim artık serzenişte Toparlanmalı artık zaman kısalmak üzere Senden sana göçme zamanı Unutma beni yüreğim ne vaz geçtim Nede senden gayrı yar tuttum. 2011.Eylül.21 |