Aşk; Hak şemsine ay olmaktır efendimBir hayali misafir etti başım Akıl olmaz der de; eğilir kaşım Gül yüzüne kurban olduğum, düşüm Gönül söz dinlemez canım efendim Göz güzel gördü, gönül sevindi Gerçek sanıp hayaline avundu Sevdim diye yemin edip savundu Sevmek ne, güzel kim anlamaz efendim Kalbimi titretir, adı, adı anılsa Tabipler aşk diyor, keşke yanılsa Sevenler sevdiğini sanıyorsa Aşkın mihengi utanmaktır efendim Utanma aşktan, saygı sevgiden Aşka ev sahibi yaratandır, yaratan Gönül ağlar yar gözündeki kaygıdan Yanıp, yanıp kül olmaktır efendim Dünya gaygısı sevgileri çürütür Geçim derdi nice aşkları eritir Can aşkı, tenlerin aşkını arıtır Dalıp, dalıp ağlamaktır efendim Güneş ziyası ayda, ayda parlar Ay yüzlüye yansıyan gönül yaralar Ölünce yâri, yar; Durdurmaz aralar Seven sevilen senmişsin efendim Yarsuad yıldızda güneşin arar Yüzü insan olsa da, can eşin arar Akıl firar edince aşk maşuk arar Aşk; Hak şemsine ay olmaktır efendim |