ARTIK ŞİİR DE YAZMAM
Uzun zamandan sonra,karşımdasın yine sen
Konuğum oluverdin,duydum lak lak sesini Nerelerdesin deme,ne haldeyim bir bilsen? Eserini gördün de, aldın mı hevesini? Dedim bak gideceğim, dönüşüm artık olmaz Meçhule karışsan da,yerini kimse almaz Bu kırgın yüreğime,tekrar sevgiler dolmaz Yaşayan bir ölüyüm,kestin hep nefesimi Artık şiirde yazmam,ellerim titrer durur Dertlerle avundukça, yaşlarım belki kurur Hergün yediğim lokma.boğazıma oturur Radyoda çalan şimdi,bu hüzzam bestesimi Hep konuşur kötüler,yine koşar arkamdan Peşimi bırak artık ,gelip tutar yakamdan Ellerle kelâm eder,herdem korkar şakamdan Dünya’sı kararmış ki, çekmiş göz perdesini Bunca yıl neredeydin,ne aradın ne sordun? Zâlim sevmiştim seni,seven bu kalbi yordun Şimdi ne diye geldin,gönlüme kilit vurdum Ayrılırken hak etmez ,o veda busesini |