hayattır kelebeğin gönlü...
doğruları yüreğimin sesiyle ararken anladımki hayatı içmişim...
her mevsime bir aşk adı verirken ahh faniye girmişim... öyle değişik renklerim olmadı benim yüreğimde yalpalayan.. bir siyahım birde beyazım vardı kehanet ile merhamet arasında.. hiç yaşamadım sanırım mutsuzluğun cana dokunulmazlığında.. bir kaç çizgi bir tutam mazi eh işte birazda harcanası boş günler.. dolu dolu umutlara pes edeli kırıklarımıda terk etti kınalı güvenler... ne çicek ne böcek kaçın kurasıymış beni benden alan yıllar... sinsi sinsi yakarmış bumuydu ruhuma çarsaf gibi sereceği.. hep karanlıktaydım sanki aydınlığı kesik yaralı bir ceylan gibi.. küçücük bir mucizesi olsaydı ya ipe sapa gelmeyen inceliğin.. hani şiir gibi kafiyeleri olan şeker niyetine acı tatlı günlere.. bir tutam aşk bir damla gözyaşı ve kucak dolusu gülümsemeler.. vicdansızlığı vardı yaşamın koşan ayakları ve hırsları.. kısadır oysa kelebeğin ömrü ... berrin korkmaz |
kelebek nezdinde,kendinizden kesitler sunduğunuz başarılı şiirinizi beğeniyle okudum..tebrik ediyorum