Karanfil deniz kokuyorAsılmış bulutlar yalnızlığıma Asılmışta Bir tutam ışığa Küflü taş duvarlar ötesi karanfil deniz kokuyor İçerlenmiş Yok ki berisi Zamansızdı gidişler ne kadar vardınız yıkılmış kentin yagmurların da arındınız mı Kördüğüm Kurulmuş pusular da dost izi Yarım kalmış öykülerde ağıt ne kadar ağırdınız omuzlarım da Fıratım Asi bir rüzgardım saçlarında Bak yine kaybolurken eşek gözlerin de Bir avuç mavi serpiştirlirdi üzerime Değme Bırak tutsaklığım kendime bir nefes daha Bir nefes daha Varsın patlasın cigerlerim sus kalır dilim Bölünmüş ekmek sıcaklığın da Son sefere çıkmış gibiyim dar geliyor ruhuma bu beden Büyüdüm Büyüdüm marazlı martı kanatların da Bölünmüş simit demli çay keyfinde Ya Siz Mahir ULAŞ |
çayı ben getirsem çocuklarda otlu peynir getirse
martı kanatlarını birlikte sarar mıyız?
çok güzeldi sabah sabah kendime ziyafet çektim desem yeridir bu kaşıncı şiiriniz okudğum :-) kaleminiz kelamınız daim olsun selamlar saygılar...esen kalın