Üşürsün
Ölüm soğuktur…
Buz gibi bir bakışa teslim olan gecelerde Üşürsün; Örtmez ya kimse, üzerindeki ezikliği Anlarsın gece bile senden daha aydınlıktır! Ölüm soğuktur… Üzerine palto alıp çıksan da Sahildeki yalnızlık ile olan randevuna Üşürsün.! Şehrin ışıklarında ararsın onu Varoşlarda yürürken korka korka Biri sana saati sorsa İrkilir; Korkarsın… Hani o işlek caddede Kaldırımın köşesinde dilenen kız varya; O bile acır haline… Üşürsün, Soğuktur, Alabildiğine acıtır! Çünkü yatağında hergece uyurken Yüzünü çevirdiğinde Saçları değmez birilerinin, Senin yüzüne... İşte ozaman anlarsın, Ölümün nefes alıp vermeyle İlgili olmadığını... Kalıp gitmeyle ilgili olduğunu.. Ve bakarsın Yasin’in dediği gibi, Ölenle ölünmez, Ama... Gidenle ölünür...! ! ! [yAsin YeşiLtepe] |