UĞRUN UĞRUN AĞLARIM
Gam heybesinde hüzün, doldurmuş bu eleğim
Garip dolaşır gönlüm, kimsesiz sahralarda Yazılan gelir başa, heba oldu emeğim Uğrun uğrun ağlarım, gezerim tenhalarda Başıma dertler açtı, oldum zâlim kurbanı Kalmadı hayatımın , tadı rengi elvanı Kime kaldı bu fani, sana da hiç kalmaz Uğrun uğrun ağlarım, gezerim tenhalarda Sus!dilin lal olsun da, dırdırlar artık yeter Dil yarası kapanmaz, ateşten daha beter Yüreğime saplanır, zâlimce bakışın var Uğrun uğrun ağlarım, gezerim tenhalarda Ömrümce hep ağladım, gündüz ve geceleri Tükettin hayatımı, yokuş ettin düzleri Beni üzüntülere , gark eden kem sözleri Uğrun uğrun ağlarım, gezerim tenhalarda TÜLAY*ASLAN Uğrun:gizli demek |
gönül şen olmadı hiç, gamlı baykuş biliyor
yar kirpiği hançermiş, ciğerimi diliyor
yarama tuz basarım, ağlarım tenhalarda