Islak tren rayları ayaklarım üşüyor,
Yağmur omuzlarımdan tenime değiyor.
Dudaklarımdaki sigaram sen kokuyor,
Ağlamıyorum ki.
Şafak kaç kez söktü bu rayların üzerinden,
Kaç martı denize,
Ben gibi sana hasret.
Kaç çocuk ana diye kalır kucağında,
Kaç sevdiğin el sallar giderken.
Kaç şafak,
Hasret diye sana gelir ben gibi..

Kaç gece yağmurun sesini dinledim yanlız,
Kaç şafağa gebe bıraktın umutlarımı.
Bak yinede ağlamıyorum,
Kaç treni uğurladım ayrılıklara,
Kaç sevgili sarmaş dolaş.
Kaç beden çıplak ve ruhsuz,
Bu tren rayları kadere bir çizgimi,
Yoksa o çizgiyi biz mi çizdik.
Kulaklarımı sağır eden sesin suskun mu,
Yoksa dillerin lal.
Söylesene kaç gece ben gibi gelir düşlerine,
Kaç gece soyunur yanlızlıklarını ben gibi....

Tüm kaldırımlar çıkmaz sokaklara uzanıyor,
Ben körebe oyunu oynuyorum.
Gözlerim sende kaldı ya göremiyorum,
Düşüncelerim çaresiz yönümü bulamıyorum.
Bu şehir neden üstüme üstüme geliyor,
Neden rüzgarlar kokunu getirmiyor,
Neden gözlerimi geri vermiyorsun.
Sonbahar yapraklarımı döküyor duyuyor musun,
Mevsim,ay,yıl gün beklemiyorum,
Söyle geliyor musun..
Söylee....Ş.CyILMAZ