Işıksız gecelerim..
Gecenin yarısında vurur saatin gongu
El ve ayak çekilir daracık sokaklardan Yokluğunla sevgili alır beni bir korku Ay’ı görmek ne mümkün kül rengi bulutlardan.. Işıldayan yıldızlar başka şehrin üstünde Dökülüyor yapraklar asırlık ağaçlardan Bu gece başka haz var bu dumanlı tütünde Sensizliğin efkârı tüterken dudaklardan.. Yağmurlara gerek yok gözyaşım yağmur gibi Süzüldükçe süzülür damlalar yanaklardan Karanlığın içinde kör kuyunun en dibi Tırmanamam yukarı bu nemli duvarlardan.. Hangi mecnun çekmiştir bende ki bu kederi Senin sesin duyulur yankıyla uzaklardan Ömrüme pusu kuran sevmedim bu kaderi Beni senin gözlerin kurtarır tuzaklardan.. Şimdi bahar olsaydı yediverenler açıp Başına taç yapardım zülüflü başaklardan Yastığının üstüne kırmızı güller saçıp Ben hep medet umarım al kızıl şafaklardan.. Seni çok özleyince adını hecelerim Yıldım artık sevgili hasretle yaşamaktan Sensizliğe mahkumum ışıksız gecelerim Bıktım artık kederli hüzünlü akşamlardan.. Şair:İsmail Kurt 10.09.2011 |
Yıldım artık sevgili hasretle yaşamaktan
Sensizliğe mahkumum ışıksız gecelerim
Bıktım artık kederli hüzünlü akşamlardan..
güzel yüregine sağlık