Mehtabın aydınlığı okşardı gönlümü. Rüzgârlara aşk olsun, bulutları getirdi araya.
Suları çekildi toprağın, mevsimlerden hazandayım. En sevdiğim renkler söyleyin bana hangi diyarda! Benden olmayan fitilleri koydular özüme. Kekik kokularına sorun acılarımı! Haber salın kekliklere, kayalardan görsün yalnızlığımı.
Bir zamanlar; sınır tanımayan hayallerim vardı benim. Gözlerimi yumsam, çöllerde akardı pınarlarım. Güldüm de ne oldu sanki! Değeri bilinmeyen sevgim, çatık kaşların alevinde küle döndü arkadaş!
Ak güvercinlerin kanadı kırık, halini bilen mi var! Bahçenin seyrinde güle hasret garip bülbül şakıyor; en yakınından daha uzak başka neresi var!..
Şiirinizi okuyunca işte dillendim yine… Harika şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...