DUT AĞACI MASALIDUT AĞACI MASALI Yüreğime közler basıp Bırakıyorum seni Gözlerime yaşlar basıp Bırakıyorum Ciğerime taşlar basıp Bırakıyorum seni Unutursun dut ağacı Masalını Birkaç gün uzasa da Kesersin sakalını Sevgin nefrete dönüşse de Bilirim o da geçer Bu dünyanın Kastı bana Öyle bir sitem Var ki dilimde Şiirim bile şaşar Denize gitsem Deniz kurumaz da Bu ben kurur Ne şansı diyordu atalarımız Kim bilir Sen toparlan Keyfine bak Ben takılırım senin yerinede Bunalımlara Bağırır çağırırım Fırlatırım tüm Beyaz kağıtları İsyan ederim kadere Bana sorma Biliyorsun nedenleri Ben meyvesiz dut ağacıyım Bütün bir ömür oturamazsın Bir düşün kış ayazını Biliyorsun artık Toprağa değmiyor gövdem Ben benden çıktım Gerçekçi olalım Sen değilsin gerçek sevdam Bir pinokyo masalı sanma Öyle olsaydı Kanar mıydı avuçlarım Ve kesilir miydi ayak bağım Kaybolmuşken Hayatın karmaşasın da Ve kaybolduğumuzdan Habersiz Ne çare ben haberdarım çoktan Uzaklarda ki toprağın oğlu Anla işte Üç gün ağla Üç gün sitem et Üç gün nefret et Mutlaka unut beni. Ben unutabilecek miyim? Seni ve dut ağacı masalını Niye unutayım ki Kimseye anlatmayacağım söz Kimseyle çay içmeyeceğim Yalandan da olsa Hani dersen bu masalın Gökten düşen üç elması Yere düşmeden kaptılar mı? Bilmem Bildiğim tek gerçek Masal bitti… Jale KESKİNKILIÇ 9-9-2011 |
şair yüreğin sesini yansıtmış masalda
sağlıcakla