BENDEN GİDENLERHer gün bir başka sancılanır sol yanım gümüş dalgalar bırakırken sulara yakamoz ay ruhumda bin parçaya ayrılır gecenin yıldızları kayıp simsiyah bir örtü bedenime sarılır. Adına yalnızlık desem yada çok büyük bir mutsuzluk yalan olmaz bu halime bulduğum cevap. Sevdiklerimin gidişleri yaktı yüreğimi. Birer birer solan gül gibiydiler. Ölüm aldıkça sırayla onları benide mezarın bir köşesine koyuverdiler. Hiç korkum olmadı ölümden yana ama ayrılık......... İşte insanın yüreğinde çözülmeyen pranga bu. Yaşam hangi şölenleri sunsada ellerime bırakmadı asla yakamı şu garip yalnızlık..................ALEV YAVUZ |