ÜŞÜYORUZ...
../
Bir hengamenin içinde aç, sevgiye muhtaç bedenlerimizle toprak misali çatlayan ellerimizle Güneşi arıyoruz hecelerde... El yordamıyla acaba bir ışık bulabilir miyiz diye cümlelerin içinde kanayan yüreklerimize bir deva bulabilir miyiz acaba diye diye sabahları gebe ediyoruz dertlerimize... Büyüyoruz ve biz büyüdükçe içimizdeki sanrılarda her gün büyümekteler, Ve insanlar kendi yarattıkları sahte cennetlerinde, cehennemi yaşayarak üşümekteler... Heidenheim, 02 Eylül 2011 |