SENSİZ GECELER
bereketi azalmış deniz gibiyim
beslenmiyor hücrelerim götürdün ya ay ışığını yakomozlar artık benim mevsimsiz estiriyorum rüzgarı dümendeyim varamıyorum yolu bilmiyorum sensiz gecelerde kayboluyorum izbe köşelerimden kara trenler geçiyor zamansız dönüş biletsiz hayallerim arasamda bulamıyorum aynalarda yokum sensiz gecelerde kayboluyorum çırasız yakıyorum ateşleri yokluk çarenin eşiğinden dönüyor yine vakitsiz anlarımla birlikte mor zambaklar ekiyorum solgun halime güneşi özlüyorum sensiz gecelerde kayboluyorum |