Asla Bayram EdememÇok ağır konuşmayı ben de bilirim amma Nefsime çok zor gelir kimseye bir şey demem. Bir gün yalan da olsa belki gülerim amma Ağlayanları görüp asla bayram edemem. Yüceltemem kendimi, eli hakir görerek İnsanlık değerleri yitmişse alçalamam. Her yere otağ kurmam, mazlumları sürerek Korkarım Yaradan’dan haklarını çalamam. Vallahi hazmedemem; fukara inliyorken Duymaz sağır yürekler dönmüşler sanki taşa. Hazret kâşanesinde, neva’dan dinliyorken Bir çare sun dedik mi, hırsını vurur kaşa. Körpecik fidanları toprak bir bir alırken Ağıt yakıp ağlarım matem içinde yuvam Umudumu yitirdim bütün bunlar olurken Bekledim yıllar yılı hallolmadı bu davam Somali’de çocuklar açlıktan kırılırken Bana ne bundan deyip yan gelip de yatamam Ortadoğuda şeytan sofrası kurulurken Müslüman kardeşimi cehenneme atamam Düzen asla değişmez, güçsüzleri ezerek Millet açken yiyip de geçeriz kendimizden Başkasının bağında, bahçesinde gezerek Bırakmayız hiç bir iz korkulur fendimizden Dert ortada deva yok, başımız savsaklıyor. Arz-ı endam ederek anlatır yalan yanlış Yarısı sümen altı yarısını saklıyor, Boşuna yaz beklemek ağustosta başlar kış NİLÜFER SARP_______19.08 2011 |
sağlıcakla