_NEY_
Birgün bir göl başında bir ses
öyle bir seski Ya Rab sesten öte bu dem neşeli günümde mest oldum hüzünle doldum bu ses..bu ses ..içimi yakıyor bu seski vicdanımı ağlatıyor durdu şimdi zaman mekan bütün varlık ne geçmişi hatırlarım ne geleceği umursarım ey ney sen göllerde garib bir kamış bütün ruhlar ezelden sana susamış bülbül bile ötmüyor emrinde amade ey leylayı mecnuna unutturan ses ne benlik kaldı bende ne başka nefes kanadı kırık bir kuşum;uçamam ey ney ey hüzünlü garib ses mümkün değil artık sensiz yaşayamam |