Deli gönülNeden vefasıza ömrünü verdin? Şimdi acısını çek deli gönül Cehennem bilmezdin cennetim derdin Vurgun yemiş gibi çök deli gönül! Sevgi verdin hüzün gördün derinden Damla damla aktı acı terinden Ağırdın taş gibi etti yerinden Bir kibritle ömrü yak deli gönül! Ahdiniz sonsuza sürecek sandın Tatlı sözlerine inanıp kandın Delice sevmiştin kor olup yandın Sevdayı kalbinden sök deli gönül! Onunla ağlayıp onunla güldün Sevda bahçesinde kırmızı güldün Suya hasret kalıp dalında soldun Hüzünlü rüyadan çık deli gönül! Yüzün hiç gülmedi gönlün işinden Gündüz hayalinden gece düşünden Meçhule ram olup aşkın peşinden Belirsiz bir ufka ak deli gönül! 27.08.2011/ Emine UYSAL |