bir avuç kurşun gibi..elbet ayrılacaktık ben bunu bekliyordum benim sana üzülmem gitmişliğin değilki yani belki bencilce dost olmuştuk ikimiz sensizliğim içimde bir avuç kurşun gibi, düşündüm zaman zaman kim gider önce diye oysa bundan habersiz bakıpta gülüyordu dolaşıp geceleri eve dönünce birde yatıp sırtüstü haspa, sev diye bekliyordu, sen bendende fazla yaşamıştın zannımca ama hayat bu işte sevinçe değişiyor sanki sonsuzmuş gibi doğuyordu bize gün aldanmışız maalesef bu zaman ağlatıyor çekip gitmiş olsanda kaldı içimde izin özlemiş biri seni ; nerde dedi bu badin aldı götürdü dedim zaman denen o zalim sensizliğim içimde bir avuç kurşun gibi... 21/08/2011 münir buca |