KAİNAT VE BİZ.
Kainat boşluğunda, sayılamaz seyyare,
Hassas mizan üzere, döne döne geziyor. Galakside gezen yıldız, sanılmasın avare, Işığıyla yeryüzünde, bizlere gülümsüyor. Güneşlerin yakıtı ,bitmek nedir bilmiyor, Varedenin adıyla, devran edip geziyor. Bir milim uzaklaşsa, dünya buza kesiyor. Gündüzü ısıtırken , gecede gizleniyor. Güneş batar ay doğar, başlangıcı hilali Dünyamızın uydusu, gecelerin kandili Takvimcilik eder bize, budur lisan-ı hali. Çöl gecelerindede, çok güzel görünüyor. Kainat pazarında, dünya çok küçük kalır, Tüm canlılar sadece, burada nefes alır. Kur’an Allah kelamı,bir kainat kitabıdır. Cennetin bahcelerine, buradan gidiliyor. Kainat hızla gider, mukadder kıyamete, İnsan mükellef varlık, sınanır bir vakitte. Zerre kader ameli, heba olmaz o günde. İster çok yaşa, ister az, mezara giriliyor. Mehmet DEMİREL 27.08.2011 |
Çok teşekkürler, selam ile