..VE İNSAN ALDANDI..
Ve insan aldandı..
Nefise inandı,güzelliğe inandı.. Da inandığı şey dünyadaydı.. Sözler,gözler yalandı.. Ve insan inandı.. Aşka,şehvete,hayran bakışlara.. Paraya inandı.. Da dünya bambaşkaydı Ve insan inandırdı.. Şeytanın melek olduğuna. İnsanlar şeytana,ateşe taptı. Nefsinin beş kuruşluk olduğuna, Kendini kaptıramadı.. Ve insan kalpsizdi Kalpsizleşti,güneşe taparken aya inanıyoruz dedi.. Dudaklara inandı.. Dudaklardan dökülenlere ve Ruhunda mühürlenmiş kapılar ardındakilere inandı.. Ve insan haysiyet kavramını yüreğinden çıkardı.. Artık ruhu kalLeşçe savaşmaya çalıştı, Ele geçirebildikleri şehvet,para,kötülük ve dünyaydı.. Ve insan aldanamadı.. Onların değildi bu dünya Şeytana inandı.. Lakin özgürlüğü elinden kaydı.. Kalbi vardı avuç içi kadar.. Kalbi de sonsuzluğa kanat açtı.. |