DÜŞ KURMAYI ÖZLEDİM
Baktıkça gözlerine bu güne kadar
Öyle alışmışım ki kendimi görmeye Her seferinde hala yüreğim titriyor Hüzünlü mü yoksa soramam kimseye Biliyorum kalbimden silinmez yerin Mıh gibi saplanmış sökülmez derin Uzakta kalsan da avunurum kendim Bırakmaz hiç biri tazeliğinde her daim Mis kokulu dağları bulamam sensiz Açmıyor çiçekler goncalar bile dertli Yasakladım hayalini gözlerim fersiz Düş kurmayı özlediğim sevdiğim senli NİHAL 25.08.2011 |