Hangi yıldız aldı seni ellerimden ?
Hangisi kayarken seni de götürdü yanında ?
Hangisi benden daha parlak geldi gözlerine ?
Hangisi benden daha çok yaktı senin kahrolası kalbini ?
Ve hangisi benden daha çok sevebildi seni ?

Çocukluğum seni sevmenin en dar sokaklarında geçti,
Hep çıkmaz sokaklara sürdün sevdamı,
Göğsümün çeperini çıldırasıya yakan lanet bir acıdan öteye geçemedi sevdan,
Ansızın bir yıldız kaydı gözlerimin önünden,
Tanrıdan beni sensiz bırakmamasını dilerken,
Nerden bilirdim o kayan yıldınızın seni de alıp götüreceğini.
Nerden bilirdim haysiyetsiz, onursuz bir sevdayı sahiplendiğimi.

Yaşamamız gerekiyormuş ve yaşamışız.
Anlımızda yazıyormus bu ayrılık ve ayrılmışız.
Bırak bunları bırak !
Neyin kaderi bu ?
Sen kalsaydın yanımda, sen tutsaydın ellerimden
Şimdi bu çökmüş beden böyle mi olurdu ?
Şimdi bu en yakınındakiler var ya,
Biz sana demiştik, sizin sonunuz zaten yoktu, diyebilirlermiy di bana ?

Şimdi senin arkandan atıp tutanlar, sana demediğini bırakmayanlar
Sen bırakıp gitmeseydin ellerimi,
Ağızlarını açıp tek bir kelime edebilirlermiy di sana ?
Bu da mı kader ?
Bir şarjörün önüne diz çöktürmez miydim alayını sen olsaydın ?

Bu hantal geceler hiç bitmek bilmiyor.
Güneşin sanki doğmaya mecali kalmamış artık.
Silip süpürsem de, citileyip en etkili sözlerle avutsam da bu yüreği,
Senin yazdığın bu kaderi hiç ama hiç oynayası yok.
Senin yaptıgın bu kalleşliğe,
Benim lugatımda koyacak bir isim yok..

Acımı kaldıramıyacak kadar dar artık bu sokaklar.
Senin bendeki tutkun bütün koltukları boşalttın bu ömrümdeki sinemada.
Çünkü oynadığım hiçbir rol bu kadar saçma gelmemişti,
Bu kadar koymamıştı bana !

Artık sustum bu son haykırışım, bu son vedamdı sana !

Güney SANCAR