Ruhumun hicranı, kalbimin dinmeyen figanı!Etme Allahın kimseyi perişan Yaşatma umut içinde bir hicran,sancılar içinde geçmiyor zaman Lahza ruhuma sesleniyor heran, gözyaşlarım dinmez ne vakitte gelecek aşk için ağlayan Yan ey bu gönlüm durma yan, elbet birgün dinecektir bu vicdan,sahipsiz değildir her insan Kapım çalınmaz sukutum ar Sabır ne kadar acımasız bir har, sessizlik içinde gözler bakar Umut hazanın oldu, emeller kime kaldı, vakit hergeçen gün daraldı,yaramı dağlar Hangi kuşu görsem, uçan kelebeklere sessizce nazar etsem, bilmem ki bu halimi kim anlar Ağlamaktan gözlerim karardı Ruhumun firkati hiç ses çıkartmadı, elem sinemde korlaştı Her açılan kabir derin vir sızıyla sessizce ağlattı, hasretim içimi burkan ardı Bahtımın kapısı açılmadı, aklım, izanım yolda bıraktı,gönlüm yaralı bir halin nazarıydı Kime baksam içim sızlatır Suskun kalışları dağlar, ruhumda figanlaşır, kalbim anlamaya çalışır Mecalim yetmez gözlerim kararır, takatsiz halim sancıların kucağında bir yol alır Hayıflanmak bir kederdir, nasıl hakkıyla anlaşılır, yaşamayan can şehrine muhtaç kalır Ezan okunmaya başladı Müezzinin sedası ne kadar latif bir ibret-i cebnaptı,beni benden aldı Bilinmeyen mekanların iklimine attı,umman o an karşımdaydı,aşk maşuku için vardı Hakikatin sevdası ne vakit ruhuma dokunacaktı, kalbim inşirahıyla bir teselli bulacaktı Ne kadar hevesim varsa Nefsimden neşet eden hülyalar birgün yanmam için vesile olacaksa İtikatım kayıpların adresinde olarak karşımda duracak ve mütemadiyen utandıracaksa Kimliksiz ve kişiliksiz ahvalim, sefil ve rezil melalim umudun senasında nasıl şaşıracak Ey Rabbim sen bilirsin Razı olduğun kullarından eyle,ruhumdan mağfiretini esirgeme, aşkına ram eyle Bilgisiz ve bilinçsiz halimin kalbi lekelerininden anbean arınmam için fırsatlar halk eyle Beni yüzüstü bırakma, mahzun nefeslerin nazarlarından ırak eyleme, firkatini nasip eyle Mustafa CİLASUN |