Son demleri aşkın...
.Birgün gözyaşlarının arkasına baktığında,
Kuruduğunu göreceksin göz pınarlarının. Damar içre dolaşacak ihanetin, Şaha kalkmış bir kısrağın hışmıyla.. O gün ilk kez sığınacaksın yaradanına, Yaradan yarattığına pişman olmuş seni oysa. Çaresiz düğümlenip büküleceksin bir köşeye, Ellerin şakaklarındaki saçları yolarcasına hıçkıracaksın. Yüzünü yıkayamıyacak akıttığın gözyaşların. Zehrin içinde kalıp seni zehirleyecek. Her yaşadığın güne lanetler savuracaksın sonra, Lanet gelip seninle kucaklaşacak yazık..... Senin zehrinle öleceğini bilmeden. Çığlıkların ayyuka çıkacak başka birgün. Çaresiz saklandığın köşe de savunacaksın kendini, Vicdan hakimleri önünde el pençe divan. Zaman geçmiştir artık. Sular kirlenmiştir attığın her taşla.. Pembe hayallere daldığın aşk girdabında , Boğuluşunu göreceksin yüreğinin.. Eyvahlarla geçen nice seslenişlerin olacak.. Geceyi yırtıp semaya ulaşan.. Acıyacak yine sana yaradan.... Uzatacak ellerini sonra dokunacak yavaştan. Soğuktan morarmış vucudunu bir seher yeli okşayacak. Huzura ereceksin ruhun aydınlanacak. Hasretini çeken,ağlayan olmayacak arkandan Görenler acıyacak sokakta bir kimsesiz daha öldü diye. Son sevgilin üzerini örtecek sarılacak sana. Sen de sevdalisin artık.. Ver elini,ver bedenini,kemiklerini, ver tüm azalarını ,.. Artık kurtuluşun yok bu aşktan mahşere kadar.. Sevda neymiş,aşk neymiş anlatırsın orda belki bana.. Asyacan Nermin Devrimci... |
bazen bir şeye ya da birine hakettiğinden fazla değer vermek bazen de kıymetini bilememek..en sonunda ikisi de acı verir ya.bir insan bir şeyi ele geçirince onun değerini bilmez de daha fazlasını ister bu da insanın doğasında olan bir şey olup önüne geçilemez bir kavramdır.