istanbulum
Bir yaz akşamı sarıldım sımsıcak kollarına istanbulun
Martıların arsızlar sofrasında doyumsuz arzuları Halicin mavi sularında çığlık çığlık feryatları Araba vapurundan duman duman yükselen Kara bulautlar umrumda değil Nargilenin cam kavonozdan gelen hoşurtulu sesi Galata köprüsünün oltalarına takılmış Üç beş mezgit ile çinekopun Su kovasındaki son dansı Geçen tramvayın gürültüsünde Kaybolan umutları gibi gecenin soluğunda Sahipsiz iskele direklerine vuran Dalgalar gibi Koca şehir İstanbulun mahçup gözleri Yüzümü okşarken Bilmem neden ufkun sonsuzluğuna daldım Masamda aşina gecelerden kalan Kırmızı şarabımıda yudumlarken Bilmem kaçıncı yıldızın kapısını çaldım Çırılçıplak akşamın Son kadehimide şerefine kaldırırken İstanbulun dar sokaklarında kaybolan gençliğim Yüksek kaldırımda seni kucakladım Sarıldım sımsıcak kollarına İstanbulun İstanbulumun.... |