17 AĞUSTOSOnyedi Ağustos gecenin üçü Birbirine girdi toprağın içi Nicesi dünyadan topladı göçü Zamansız yok olan canlara yandım Yakaladı kötü kader uykuda Bekliyordu kara ölüm pusuda Hayaller toprakta umutlar suda Sabahı olmayan günlere yandım Hani bu dünyanın hani temeli Bilmem düzenine neler demeli Gidenlerin yarım kaldı emeli Tabuta bulaşmış kanlara yandım Anne yavrusuna sarılmış ölmüş Babanın her yanı kırılmış ölmüş Çocuklar dirilmiş dirilmiş ölmüş Bire yüze değil binlere yandım Kopardılar yaşamanın fişini Bitirdiler bu dünyanın işini Doldurdular Azrail’in dişini Böyle noktalanmış sonlara yandım |
UMUT ve DOSTCA