kibrit alevi...
Uğruna hayatımı adayacağım,
Ateşi ile bir ömür yanacağım, Bir dakikalık ayrılığı, Bir ömre bedel hissettirecek, Bir aşktı aradığım… Seni ilk gördüğümde, Aydınlandı karanlık dünyam, Bir daha hiç kararmayacak sandım, Oysa ki sen, Hiç batmayacak bir güneş değil, Sadece bir kibrit aleviymişsin. Hiç değilse, Hayatıma bir mum yakabilecek, Az da olsa, Aydınlığımı devam ettirebilecek olsaydın. Ama farkında değilsin ki, Yanan sen oldun, Küle dönen, Ve bir daha asla yanamayacak olan… Küllerin çoktan toprağa karıştı bile, Bir kibrit alevi kadar sönük sevgin, Benim dünyamı aydınlatmaya yetmedi. Şimdi ben, Senin gibi bir kibrit aleviyle, Bende kalan fotoğraflarını, Beynimdeki tüm hatıralarını, Tek, tek bile değil, Topluca yakıp, Senin gibi kül edeceğim… ertan kalay - k.k.t.c. |