EYLÜL RÜZGARI
Serin bir Eylül sabahı,
Tutulmuştu köşe başları. Sinmişti ülkenin insanı, Sert esiyordu Eylül rüzgarı. Ülkenin,tek televizyon kanalı, Üniformalı konuşmacı. Ne tekim,Vatan,Millet,Sakarya; Demokrasi kalktı rafa. Savruluyordu insanlar Eylül rüzgarıyla. İşkenceler,sorgu odaları, gözaltılar, Kıp kızıl yanıyordu fırınlarda kitaplar. Görev başındaydı muhbir vatandaşlar. Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar. Anayasayı ilgadan, İdamla yargılanırken insanlar; Ne tekim,yönetiyordu ülkeyi Anayasayı ortadan kaldıranlar. Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar. Mahkemelerden,hızla çıkarken kararlar; İdam sehpasına çıkıyordu, On yedi yaşında çocuklar. Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar. |