GELMEYİN
Uykusuz gecelerin getirdiği çocuklar,
her zaman mavi değil bu gökyüzü bu deniz. İhtiyar elleri gibi yorgun kıraç topraklar gibi verimsiz bu dünya üzerinde acı günler bekliyor sizi, habersiz. Öyle bir dünya ki bekleyen sizi ne akşamları sallayacak anne dizi ne de söylenecek ninni var. Gelmeyin çocuklar, gelmeyin. Gökyüzünde yer yok uçurtmalara artık. Bobardıman uçakları uçuyor renk renk. Ne bir çocuk bahçesi ne de top sahası var size ayrılan... Gelmeyin çocuklar gelmeyin, sokaklarında işsiz, yollarda kan işyerlerinde lokavt var bu dünyanın. Ev diye hapislerinde yatılan ve insanları kuruş kuruş satılan bu dünyaya gelmeyin. Gelmeyin çocuklar, ne olur gelmeyin... Muharrem Şahan |