ŞİİRLERİNDE AŞKŞiirlerinde doğmuştu "aşk" Karanlık gecelerin, Güneşli sabahları gibi... Şiirlerinde koşmuştu "aşk" Bir çocuğun, Parkta ki sevinci! gibi. Şiirlerinde, acımıştı bazen, "aşk" Koşarken, düşen çocuğun dizleri gibi... Şiirlerinde, hislerini; yazarken öğrenmişti, Delice sevmeyi... Duygularını, akıtırken kağıtlara. Ve aşk; şiirlerinde yaşamıştı, Hayatını dibine kadar!... Şiirlerinde, soyundu aşk! Çoğunda; seffaf ve temizdi. Bazen; günah giyindi. Bazen, yüzsüzdü... Kötü yola düştü! Tutuklu kaldı arada, Tutkularla yürüdü! Şiirlerinde, aşk; bazen, ağlattı! Bazen, güldürdü! Bazende; yaşatmadan öldürdü! Duyguları, katletti! Acımasızdı! Ve şimdi aşk; şiirlerinde, Yaşlandı, yorgundu, yıpranmıştı, Sessizce, bir köşede sızdı... Güneşli bir günün ardından, Gecesine; kavuştu... Çok huzurluydu. Şiirlerde başladı Ve şiirlerde son buldu... V.Kayra |
Yaşlandı, yorgundu, yıpranmıştı,
Sessizce, bir köşede sızdı...
Güneşli bir günün ardından,
Gecesine; kavuştu...
Çok huzurluydu.
Şiirlerde başladı
Ve şiirlerde son buldu...
Aşk, susturduğu oranda büyür,büyüdüğü oranda susturur.Özdemir Asaf(yuvarlağın köşeleri.)
Aşk ah,şu aşk.Kalbimizin davetsiz misafiri aşk.Ferman dinlemeyen aşk.
Merhaba;duyguları yürekten paylaşan kaleme teşekkürler.
Ne kadar güzeldi.Şiir,yorum keyifliydi.Tebriklerimle.
Saygı ve selamlarımla.