Gül
Zalimse gül dikeninden akan kan
Kandırır içimdeki bu garip zan Kokusu meleklerden gelen dal Dalarsam rüyalara ses etme öyle kal Biterken biri gül hep diğeri başlar Başlarımız eğilmiş gözümüzde yaşlar Suçluyuz ki nefsimizden akar kanlar Kana kana içtiğimiz andımız ağlar Yanmıştı gül kalbim kanmıştı Gördüğü her gülücüğü sevdası sanmıştı Sararmış soluk benizim Hastalık kalbimde gül Sattın ya beni şehirlere İnfazım benim bugün Oysa bitmez diyorlardı bu aşk yavaş yavaş bitti Sermayesi zaman olan vadesi dolmadan gitti |