BEKLEMEK

Bir akşamın
Bir sabahın
Geçmesini bekle
Taptaze bir goncanın
Açmasını beklemek
Beğenmediğiniz günlerin
Bitmesini beklemek
Ve yolunu şaşırmış
Bir umudun
Yanımızdan
Geçmesini beklemek

Bütün bunlar
Yetmiyormuş gibi
Biraz ürkek
Biraz isteksiz
Biraz isyankâr
Yine mağrur
Bir değil
Bin aşkın
Gelmesini beklemek

Duraklarda otobüs
Ve yüreklerde bu hız
Önce doğumu
Sonra ölümü beklemek

Bir sancının geçimi
Bir fidanın dikimi
Sonra biçmek ekini
Bununla kalsa
Sapını beklemek
Beklemek
Umuda umutsuzluğa
Ha bire eklemek
Bir yırtılmış elekle
Elenmeyi beklemek
Kurak kalmak
Sulanmayı beklemek

Kesilirse elektrik
Gelmesini beklemek
Sonra sıranın bize
Gelmesini beklemek
Ha dese gelse sıra
Siz soluk soluğa
Boş verdiniz işte
Bu sıranın sizden
Geçmesini beklemek

Kafalardan paslanmış
Dışlarına işlenmiş
Yıkan değerlerin
Geçmesini beklemek

İnsansan ey
Bu beklemenin
Bitkinliğini duy duy
Senin için zor
Uy uy
İnsanca yaşamı
Beklemek
Uygarca konuşmayı
Beklemek
Halka halka olup
Sevgiye ulanmayı
Beklemek
Hep birlik olup
Bu dünyadan
Dilenmeyi
Beklemek
Duyulan bu utancın
Sönmesini
Beklemek
En güzel aşkların yanmasını
Beklemek
Tüm dünyanın
Mutlu olduğunu
Görmeyi beklemek. . .

Jale KESKİNKILIÇ 1979


Güncel sanat edebiyat dergisinde yayınlandı bu şiirim