Görenler beni divane sansın, öyle ansın!Feda olduğum aşk aşikâr olmasın Ne kadar figanım varsa kimseler tarafından kınanmasın Alaya alınan nefsim olsun, ruhumun firkati kalbi nazargahına duyulsun Gözyaşlarım sessizce boşalsın, ne kadar vecdim kalmışsa, gönül sultanına ulaşsın Aşk; tenimden ve dilimden uzaklaşsın Halimin ve ruhumun lisanıyla anlamlaşsın, onu yaşatsın Kalbim ne kadar inşiraha muhtaçsa, azmim onun için sadık kapılar aransın Kalmışsa merakım, itminan olmam için yakarsın, iradeden vazgeçiren için yansın Evlad-ü iyalim hiç farkında olmasın Ne kadar emelleri varsa, hissiyatları talime muhtaçsa kansın Kalbin her lahzasında şaşkınlığa duçar kalmasın, her dualarında fidanlaşsın Ötenin aşkı ruhunun en bakir sahnelerinde meşki yaşatsın, nedametten uzaklaşsın Bu âlem, ruhun için sevday-ı vuslattır İhlâs ve ihsan tavı için zamandır, gayesi olmayan kul hicrandadır Arzın halini hikaye eden bir kitap vardır, her ayetinde ibret ne muazzam bir aşktır Hissetmeyen kalp nasıl bir hüsran ile muhataptır, niyet ve irade en mühim icraattır Korkular harap eder, saygıyı öteler Ne kadar kaygın varsa ruhuna müracaat eder, kalbin ise dinler Akıl ve izan iradene tabii olan yetiler, fikretmek için ilmi deliller kimi bekler Her bir taraftadır ibretlik cesetler, ruhsuz ten neden çürümek için vaktine rucu eder Evvelin dilinden bahset, ruhun bilir Ait olduğun hilkat nasıl bir gerekçe için sana tevdi edilmiştir Sual etmek niye elzemdir, mukallit olmak elhak acizliktir, azim etmek niçindir Seni senden alan bir zaman var, saklı umutların için müddet-i nefes mağfiretindir Mustafa CİLASUN |